Het verhaal van Reny 

Voor het verhaal van deze week trokken we naar het oosten. Christelijk gedachtegoed leerde ons eens dat daar alle wijzen vandaan komen. En huisarts Reny past zeker in dat rijtje. Ze is al sinds 2001 huisarts en betrokken bij de praktijk Birghan-Eskes in Enschede vanaf het moment dat die onder de vleugels van de Arts en Zorg Groep kwam. ‘De Arts en Zorg Groep heeft een mooie plek gekregen binnen Enschede, ook door de andere praktijken,’ vertelt Reny. Een inkijkje vanuit die stad.  
Reny

Het ene jubileum is het andere niet 

In het jaar dat wij ons 20-jarig bestaan vieren, herdenkt Enschede dat de vuurwerkramp 25 jaar geleden is. Er is nu ook een serie over op de NPO. Reny vertelt: ‘De vuurwerkramp was de reden dat ik in Enschede terecht ben gekomen. Omdat de stad de zorg niet aankon, kwamen er gelden vrij en heb ik een aanbod gekregen. We gaven veel psychische hulp en somatiek. Want die ramp heeft diepe sporen achtergelaten en heeft enorm lang doorgespeeld. Zo waren er ook meerdere mensen overleden van de praktijk.’ 

Het sprak me aan hoe Arts en Zorg tegen zorgverlening aankijkt. Veel vrijheden, met kaders, maar daarbinnen de mogelijkheid om te ontwikkelen als praktijk.


Niet altijd makkelijk, maar altijd verbonden gebleven 

Niet alleen de zorgverlening, maar ook de praktijkvoering was niet altijd even makkelijk. Ze blikt terug op de afgelopen jaren. ‘De praktijken van Arts en Zorg in Enschede hebben best zware tijden gehad,’ vertelt Reny. ‘Arts en Zorg was toch een buitenstaander in de regio. Amon, Harmen en Cas kwamen in het begin regelmatig naar de praktijken om dingen te regelen. Het sprak me aan hoe Arts en Zorg tegen zorgverlening aankijkt. Veel vrijheden, met kaders, maar daarbinnen de mogelijkheid om te ontwikkelen als praktijk. Met heel veel respect wat je als team zou willen. Dat is een mooi concept. Als huisarts ben je misschien geneigd om snel een eigen praktijk te openen, maar ik vond die voordelen niet opwegen tegen wat ik bij Arts en Zorg had. Daardoor ben ik altijd verbonden gebleven.’ 

Mooiste herinnering: ver terug 

De mooiste herinnering van Reny is een bijzondere. En het zegt veel over hoe ze tegen onze organisatie aankijkt. We gaan terug naar haar beginperiode. ‘De storytelling op de nieuwkomersbijeenkomst (tegenwoordig: welkomstbijeenkomst) is altijd blijven plakken. De verhalen die ik hoorde van andere startende collega’s vond ik erg indrukwekkend. Zoals een voormalig asielzoeker die eindelijk weer als zorgverlener aan de slag kon.’  

Dat zorgde ervoor dat ze zich extra verbonden voelde met de organisatie. Ze sluit af: ‘En ook de cursussen die de organisatie aanbiedt, vind ik leuk. Of de scholing in Finland. Want ik zit al lang in het vak, maar blijven leren kan altijd.’